 |  |  |  |  |
|---|
 |  |  |  |  |
|---|
 |  |  |  |  |
|---|
| | | | |
|---|
| | | | |
|---|
| | | | |
|---|
79008 Львів,
вул. Пекарська, 59
Pod koniec Xw. po upadku państwa Białych Chorwatów wschodnia część tych ziem została dołączona do Rusi Kijowskiej. Niebawem Biali Chorwaci odnowili swoje państwo zmieniając swoją narodowość na Rusinów. W I połowie XIII wieku król Daniel założył Lwów, a w 1272 roku stolica księstwa Halicko-Wołyńskiego została przeniesiona z Chełmu do Lwowa. Po dołączeniu tych ziem w 1349 roku do Polski, Lwów w 1356 roku otrzymał od króla Kazimierza Prawo Magdeburskie. Після 1772 року відійшов до Австрійської імперії, ставши столицею Королівства Галичини і Лодомерії. У II Речі Посполитій був центром воєводства, в радянські часи став обласним центром. Нині тут проживає понад 710 тисяч осіб.
W 1880 roku w wyremontowanym dawnym klasztorze sióstr franciszkanek przy ulicy Piekarskiej, 45 (obecnie-57) został założony klasztor księży zmartwychwstańców; tam też urządzono kaplicę. W latach 1881-1882 zmartwychwstańcy zbudowali dom internatu dla chłopców Rusinów (Ukraińców). W latach 1886-1887 zbudowano nowe skrzydło klasztoru. Potem dobudowano piętro w starej części oraz rozbudowano budynek internatu.
| Ważne wydarzenia w historii świątyń i posłudze arcypasterzy |
|
|---|---|
| Bieżąca data: styczeń, 14 | |
| 1722 | - єпископ Станіслав Гозій став ординарієм у Кам'янці-Подільському; |
| 1729 | - в Чарноцині на теренах Гнєзненської архідієцезії (Польща) народився майбутній єпископ Луцький Фелікс Турський; |
| 1850 | - інгрес до Львівськї катедри архієпископа-митрополита Львівського Лукаша Баранецького; |
| 1919 | - у Гутищі Бродському (парафія Пониква) Тернопільського воєводстсва народився майбутній єпископ Ян Ольшанський, ординарій Кам'янець-Подільський; |
| Następna data: styczeń, 15 | |
| 1812 | - архієпископ-митрополит Львівський Каетан Кіцький помер в резиденції в Оброшиному, де його і поховали; |
| 1842 | - ординарій Кам'янець-Подільський єпископ Франциск Мацкевич помер, похований у крипті місцевої катедри; |
| 1885 | - колишній ординарій Луцько-Житомирський єпископ Каспер Боровський помер у Плоцьку (Польща), похоронений у місцевій катедрі; |
| 2016 | - єпископ Станіслав Широкорадюк освятив каплицю Божого Милосердя у новоспорудженій будівлі монастиря у Маріуполі на Донеччині; |
W latach 1888-1889 na miejscu starej rozebranej kaplicy do klasztoru dobudowano kościół dla księży zmartwychwstańców (architekt Albin Zagórski). Dnia 25 listopada 1889 roku magistrat dał pozwolenie na otwarcie nowobudowanej świątyni. W 1891 r. rzeźbiarz P. Harasymowicz zrobił główny ołtarz świątyni według projektu architekta J. Kudelskiego. Wyposażenie kościoła zostało zakończone w 1892 roku. W 1932 roku za czasów proboszcza ks. Wojciecha Cyrwusa CR częściowo zmieniono fasadę kościoła według projektu Wawrzyńca Dajczaka; wnętrze świątyni zostało ozdobione malowidłami przez Jana Smuczaka i Stanislawa Erenfelda. W 1945 roku kościół zamknięto zamieniając go na magazyn, a w klasztorze urządzono szpital.
W 1992 roku dawny kościół część dawnych budowli księży zmartwychwstańców oddano Ogólno Ukraińskiej Misji Miłosierdzia 'Dobry Samarytanin' (zielonoświątkowcom) i dawny kościół zmartwychwstańców jest teraz świątynią Chrystusa Zbawiciela. Dnia 11 września 1994 roku po odnowieniu świątyni przy udziale artystów Sopinki, Pyłypiaka i Chiżniaka, została ona uroczyście poświęcona. W 2014 roku resztę dawnych budynków księży zmartwychwstańców oddano Lwowskiej eparchii Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Moskiewskiego patriarchatu, która część pomieszczeń, przylegających do kościoła oddała zielonoświątkowcom.
